Homo
‘Het woord homo is een fonetische ramp, slecht gekozen en heeft een gigantisch pakket aan vooroordelen waar ik niks van mezelf in terugvind. Zo van: ‘hier is een doos en daar mag jij in leven,’ ‘dit is wie jij bent,’ ook al voelt dat niet zo. Er is ook de constante onderhuidse, onuitgesproken boodschap aanwezig alsof jij ‘afwijkend’ zou zijn, een tekortkoming zou hebben. Terwijl het eerder een extra kleur is, een geschenk aan de mensheid.’
Kees Meerman, een Nederlander die wortel heeft geschoten in Antwerpen, maar vooral een singersongwriter, theaterdocent, over hoe wij nog veel kunnen leren van de inheemse inwoners van Amerika die transgenders en homohuwelijken altijd volledig accepteren.
Wat heb ik toch een hekel aan het woord ‘homo’. Ik weiger het te gebruiken en vind ook niet dat het op mij van toepassing is. Ik hoor het altijd met verbazing en wil er niks mee te maken hebben. Het woord ‘homo’ is een fonetische ramp. Homo. Meer het geluid dat een zwangere koe maakt. Een woord dat róept om belachelijk gemaakt te worden. Het klinkt lomp, dom en boertig.
Youp van ’t Hek maakte jaren geleden een sketch over het wasmiddel Omo Power, dat binnen een jaar na zijn sketch niet meer verkocht werd. Van ’t Hek: “De reden waarom ik Omo uitkoos was om hoe ’t klonk.”
En dan, nog erger dan homo: homoseksueel. Zie hier de obsessie van de maatschappij. Seksueel, terwijl het in feite om zoveel meer gaat dan enkel seksualiteit. Er hoort een pakket van vooroordelen en aannames bij het woord homoseksueel, die mogelijk niet op jou van toepassing zijn.
Het woord homo is kortom een fonetische ramp, slecht gekozen en heeft een gigantisch pakket aan vooroordelen waar ik niks van mezelf in terugvind. Zo van: ‘hier is een doos en daar mag jij in leven,’ ‘dit is wie jij bent,’ ook al voelt dat niet zo. Er is ook de constante onderhuidse, onuitgesproken boodschap aanwezig alsof jij ‘afwijkend’ zou zijn, een tekortkoming zou hebben. Terwijl het eerder een extra kleur is, een geschenk aan de mensheid.
Two spirited People
Hier een prachtig en troostend verhaal over hoe de oorspronkelijke Amerikanen omgaan met vrouwelijkheid in mannen en mannelijkheid in vrouwen en alles daar tussenin. Ze noemen hen ‘Two Spirit People.’ I love that. Zij kregen de ruimte om hun eigen unieke creatie te zijn zonder daar een verwachting, oordeel, projectie of angst op te plakken.
Ik vind ‘Two Spirit People’ mooi, omdat het refereert aan het bijzondere in die unieke persoon. Je wordt nieuwsgierig om die persoon te ontdekken. ‘Two Spirit People’ werden gezien als bijzonder begaafd en gerespecteerd vanwege hun vermogen om meer ‘kleuren’ te zien dan enkel man of vrouw.
Het is een meerwaarde die persoon in je familie te hebben. Het refereert aan het bijzondere in deze mensen. Er is ruimte voor die persoon om zijn of haar unieke zelf – of zelven – te zijn. Just Be Your Own Personal Unique Creation. En de vrijheid te krijgen om dat ten volle te exploreren.
Kees Meerman
Uit: Before European Christians forced Gender Roles, Americans acknowledged 5 Genders (Bron: BiPartisanReport)
Kees Meerman is singer songwriter, theaterdocent en zangleraar met een groot hart en idem bek. Als Nederlander woont en werkt hij in Antwerpen, waar hij theatercursussen organiseert en zanglessen geeft. Alles over Kees Meerman lees je op de kees.meerman.com, Je kunt Kees ook volgen op zijn Facebook: Kees Meerman, waar hij geregeld zijn gedachten neerpent.
Delen:-
-
-