Mijn oudste dochter is momenteel gek op moppen-boeken. Meestal zijn de moppen in deze boeken niet van dien aard dat je er keihard om moet lachen, maar wel als de mop begint met: “Komt een Belg bij de dokter……” Hun vader is namelijk een Vlaming en het vertrekken van zijn gezicht bij deze openingszin vind ik persoonlijk al heel erg grappig. Trouwens, ik moet in België ook vaak naar domme moppen over ‘Hollanders’ luisteren, dus ik mag er dan ook om lachen.

Lol
by Nicole | nov 9, 2013 | Zó gasten

Projectielkotsen en andere viezigheid
by Nicole | okt 1, 2013 | Zó gasten
Als je kinderen hebt, moet je je soms over wat ‘viezigheid’ heen zetten. Kwijl, snot, poep et cetera. Je krijgt met alles te maken. Om het maar niet te hebben over de gave van een kind om te kunnen ‘projectielkotsen’. Een beetje zoals in die Monty Python scène waarin een man in een restaurant zich volvreet, waarna de ober zegt: ‘After Eight, sir?’ De beste kotsscène aller tijden volgt.

Kindertaal
by Nicole | jun 24, 2013 | Zó gasten
‘Zo kwam mijn jongste deze week thuis, mij heel wijs op de hoogte brengend, dat ze wist hoe ‘dat bobbeltje’ bij je keel heet. “Kijk, dat hier zit,” mijn hand op haar keel leggend. “Voel je dat ding als je slikt? Dat is een anus-appel.” Hahaha!!! Maar ik lachte natuurlijk stiekem, want ze denken al snel dat je ze staat uit te lachen, die kleintjes.’ Columniste Femke Terra over kindertaal.

‘Als ik stop met huilen, mag ik dan een ijsje?’
by Nicole | apr 15, 2013 | Zó gasten
Mijn dochter van vier doet niets wat ze niet wil. Iets wat je in je latere leven vooral wordt aangeraden te doen, om maar een gelukkig mens te zijn, maar als moeder moet ik het nu toch soms de kop indrukken. Voor je het weet heb je een anarchist gekweekt of een jongere die denkt dat een feestje in Haren moet kunnen.

Oma BE en oma NL
by Nicole | mrt 29, 2013 | Zó gasten
Wij hebben thuis een ‘oma BE’ en een ‘oma NL’. Twee totaal verschillende types. De één kan de hele dag onder de tafel met de barbies spelen. Met haar kleinkinderen wel te verstaan. De andere is beter in het ‘serieuzere’ werk, zoals punniken en het maken van kleertjes. De één zegt afrijzer, de ander glijbaan. De één zegt biezebeis, de ander schommel. Mijn kinderen zeggen dus allebei.