‘Het woord homo is een fonetische ramp, slecht gekozen en heeft een gigantisch pakket aan vooroordelen waar ik niks van mezelf in terugvind. Zo van: ‘hier is een doos en daar mag jij in leven,’ ‘dit is wie jij bent,’ ook al voelt dat niet zo. Er is ook de constante onderhuidse, onuitgesproken boodschap aanwezig alsof jij ‘afwijkend’ zou zijn, een tekortkoming zou hebben. Terwijl het eerder een extra kleur is, een geschenk aan de mensheid.’
Kees Meerman, een Nederlander die wortel heeft geschoten in Antwerpen, maar vooral een singersongwriter, theaterdocent, over hoe wij nog veel kunnen leren van de inheemse inwoners van Amerika die transgenders en homohuwelijken altijd volledig accepteren.