Heeft de wereld een burn-out en is dat dan het goede nieuws?
‘Als introverte einzelgänger die meestal van thuis werkt, dacht ik aanvankelijk nog: zelfisolatie? Ik heb dat uitgevonden. Omdat ik als freelancer met een samenraapsel aan statuten niet meteen op een vangnet terug kon vallen in tijden van een pandemie, kwam daar nog bij dat er van enige verveling ook al geen sprake kon zijn. Dus zei ik ‘ja’ op al het telewerk dat zich aandiende en begon ik mij een slag in de rondte te werken om na deze wereldwijde corona-crisis niet totaal geruïneerd achter te blijven. Ik zal zeker de enige niet zijn die tussen alle mazen van het net valt.” Schrijfster Renate Breuer schreef de Averechtsrechtheid van de Dingen, een boek over een burn-out. In tijden van Corona vraagt ze zich een en ander af, want de symptomen die de wereld vertoont in tijden van Corona hebben toch verdacht veel parallellen met die van een stevige overspannenheid.
Omdenken
Ik lees, maar elke keer wordt mijn blik getrokken naar mijn voeten die op de bank liggen. Rood gelakte nagels. Keurig verzorgd. Maar godsamme wat zijn mijn tenen toch eigenlijk lelijk!
Hedwig in Frankrijk: Abrupt
Ik zit nu in mijn kamer van de afgelopen acht weken, met de zon in m’n rug. Morgen rond deze tijd ben ik thuis, in Nederland. Een week eerder dan verwacht. Ik weet nog dat ik voor vertrek wel eens dacht: “Wat nou als één van mijn grootouders overlijdt, precies in de twee maanden dat ik weg ben?” Maar dat was eigenlijk een vraag van dezelfde soort als “Wat neem ik mee als mijn huis in brand zou staan?”: zo’n vraag die wel eens in je opkomt ‘s avonds laat wanneer je probeert te slapen en waar je ook een goede tien minuten over nadenkt, maar uiteindelijk toch van denkt dat het niet écht zal gebeuren. Totdat dat wel zo is.
Zelfbeeld en de stoute sociale media
‘Het is ‘all over the news.’ Facebook en Instagram schaden de mentale gezondheid van jongeren. Er lopen een aantal campagnes die jongeren (en hun ouders) wil aanzetten tot het posten van minder mooie momenten/foto’s op sociale media en heel wat online inkt vloeit over het negatieve zelfbeeld van jongeren door de stoute digitale wereld. De jongeren gaan eraan onderdoor omdat ze niet op kunnen tegen al dat geluk dat anderen publiekelijk etaleren.” Maar is dat allemaal wel zoveel nieuws onder de zon, vraagt Micha Weisz, zelf moeder, zich af.
Homo
‘Het woord homo is een fonetische ramp, slecht gekozen en heeft een gigantisch pakket aan vooroordelen waar ik niks van mezelf in terugvind. Zo van: ‘hier is een doos en daar mag jij in leven,’ ‘dit is wie jij bent,’ ook al voelt dat niet zo. Er is ook de constante onderhuidse, onuitgesproken boodschap aanwezig alsof jij ‘afwijkend’ zou zijn, een tekortkoming zou hebben. Terwijl het eerder een extra kleur is, een geschenk aan de mensheid.’
Kees Meerman, een Nederlander die wortel heeft geschoten in Antwerpen, maar vooral een singersongwriter, theaterdocent, over hoe wij nog veel kunnen leren van de inheemse inwoners van Amerika die transgenders en homohuwelijken altijd volledig accepteren.
Detox in gedachten
Niet alleen de start van een nieuw jaar blijkt voor velen een uitgelezen moment. Ook de lente leent zich uitstekend voor een detox (of in dit geval: voorjaarsschoonmaak) van de een of andere orde. Wellicht ben jij ook één van die mensen die na de luie wintermaanden vastberaden een lidmaatschap en een bijbehorend strak trainingsschema bij een sportschool aanging, een nog halfvol pakje sigaretten in de vuilnisbak keilde of nauwgezet een streng dieet volgt zonder suiker, additieven of andere toxische rommel.
Advertentie
Advertentie
