Ik zit nu in mijn kamer van de afgelopen acht weken, met de zon in m’n rug. Morgen rond deze tijd ben ik thuis, in Nederland. Een week eerder dan verwacht. Ik weet nog dat ik voor vertrek wel eens dacht: “Wat nou als één van mijn grootouders overlijdt, precies in de twee maanden dat ik weg ben?” Maar dat was eigenlijk een vraag van dezelfde soort als “Wat neem ik mee als mijn huis in brand zou staan?”: zo’n vraag die wel eens in je opkomt ‘s avonds laat wanneer je probeert te slapen en waar je ook een goede tien minuten over nadenkt, maar uiteindelijk toch van denkt dat het niet écht zal gebeuren. Totdat dat wel zo is.